Program – Zakres

Krwotok jest zjawiskiem, którego przyczyny są bardzo zróżnicowane. W sposób oczywisty nie dotyczy on jedynie stanu chorobowego oraz rodzaju interwencji medycznej. Szeroko pojęta potrzeba profilaktyki występowania oraz fakt stanów niepożądanych po ich wystąpieniu, wytycza zakres działania Stowarzyszenia. Oznacza to, że wszystkie inicjatywy, których podmiotem jest pacjent i jego rodzina, a przedmiotem ryzyko wystąpienia krwotoku, będą szczególnie wspierane.

Zapobieganie jest najbardziej skuteczną i jednocześnie tanią metodą niwelowania zagrożenia życia i zdrowia. Niewątpliwie umiejętność unikania niebezpiecznych sytuacji, wystrzegania się ryzykownych zachowań- to tylko przykład wiedzy, jaką warto jest przekazać niemal każdemu. Spektrum działań jest tutaj bardzo szerokie, począwszy od edukacji wczesnoszkolnej poprzez wszystkie etapy rozwoju oraz wchodzenia w dorosłe życie aż po nieustanne przypominanie i dbanie o jej aktualność.

Uczenie sposobu zachowania się w sytuacjach zagrożenia, to także wiedza, która się bardzo praktycznie przydaje. Niemal każdy z nas był świadkiem lub bezpośrednio uczestniczył w zdarzeniu, gdzie mądra i jednocześnie prosta interwencja ratuje życie, lub radykalnie zmniejsza zagrożenie dla zdrowia. Nie sposób się nie zgodzić, że także w zakresie zwalczania następstw ciężkich krwotoków, stan zdrowia w chwili udzielania pierwszej kwalifikowanej pomocy medycznej ma często zasadnicze znaczenie.

Społeczeństwo obywatelskie to także dostęp do informacji. Coraz częściej wiedza na temat organizacji ochrony zdrowia, czy też sposobu postępowania medycznego, staje się dostępna dla osób, które nie są profesjonalistami medycznymi. Jednocześnie coraz powszechniejsze jest oczekiwanie udzielenia wyczerpującej odpowiedzi na pytania, jakie ma każdy pacjent. Powoli odchodzi w niepamięć paternalistyczny model relacji pacjent-lekarz. Pojawiają się coraz bardziej dojrzałe ruchy konsumenckie, oparte o partnerstwo w stosunku do lekarza. Dzięki temu indywidualne wybory dotyczące zdrowia poparte są wiedzą oraz poddane wielopłaszczyznowym porównaniom. Pacjent-obywatel ma prawo, i coraz częściej się dopomina, zapewnienia bezpieczeństwa i szczegółowej wiedzy na temat sposobu organizacji opieki medycznej, co w przypadku krwi i preparatów krwiopochodnych często oznacza znajomość choćby technologii medycznych, czy też szczegółów działania cząstek farmaceutycznych. Im wcześniej zrozumiany zostanie ten prosty mechanizm, tym szybciej osiągnięty może być dobry efekt takiego działania.

W przypadku wystąpienia krwotoku naturalne jest dążenie do niwelowania jego niekorzystnych skutków, dalszego leczenia oraz rehabilitacji. W sposób oczywisty dotyczy to szczególnie systemu ochrony zdrowia i to nie tylko lekarzy bezpośrednio poświęcających się swoim pacjentom. Dotyczy to w równej mierze także i osób zarządzających, czyli polityków zdrowotnych wszystkich szczebli. Dzięki aktualnej i najlepszej wiedzy będą mogli tak działać w zakresie swoich kompetencji, by minimalizować konsekwencje ciężkich krwotoków. W tym przypadku konieczna jest wiedza nie tylko z zakresu organizacji, ale i nowoczesnych metod terapii, także z wykorzystaniem technik oraz leków ograniczających rozległość ciężkiego krwotoku. Ma to szczególne znaczenie w zestawieniu z zagrożeniami, jakie niesie za sobą coraz bardziej bezwzględny terroryzm, którego przykładem są wydarzenia w Nowym Yorku w 2001 roku, czy w Madrycie 2004 roku. Szybkość i trafność działania oraz skuteczność zastosowanych metod to jest miernik jakości sposobu organizacji Państwa.

W tak przedstawionej problematyce, w skali całego społeczeństwa trudno nie jest mówić także o aspektach finansowych. Powszechny jest brak wiedzy o tym ile kosztuje leczenie, jak wiele zasobów w nie jest angażowanych. W okresach zapaści finansowej systemu ochrony zdrowia jest duże zrozumienie przez całe społeczeństwo problemu pojedynczej pielęgniarki czy też lekarza, słabo wynagradzanych, sfrustrowanych warunkami pracy. Stoi to w sprzeczności z coraz większym oczekiwaniem w zakresie jakości świadczonej pomocy oraz zaangażowania technologicznego.

System ochrony zdrowia w Polsce zasilany jest w środkami publicznymi pobieranymi w drodze podatków lub składek. W chwili przekazania ich do odpowiednich urzędów, dla obywatela stają się one anonimowe, często w oczekiwaniu pacjentów- równoważące potrzeby zdrowotne. Tak przecież nie jest. Wiedza w tym zakresie niewątpliwie sprowokuje do szerszej dyskusji a w konsekwencji wzroście oczekiwań stosowania technologii medycznych, organizowania ochrony zdrowia- w sposób, gwarantujący najlepsze, skuteczne i efektywne wydatkowanie środków publicznych na ochronę zdrowia. Ta wiedza należy się podatnikowi.

Przejrzystość i jawność w społeczeństwie obywatelskim to jest sprawa zasadnicza. Także w zakresie dostępu do środków publicznych przez producentów sprzętu, aparatury medycznej, leków, środków technicznych. Firmy te działają dla zysku, i oczywistym jest tutaj podstawowa zasada zawarta w Konstytucji RP mówiąca o społecznej gospodarce rynkowej opartej na swobodzie działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych, co stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej.

Tak prezentowane podejście pozwala działać w kierunku zrównania dysproporcji wiedzy pomiędzy tymi partnerami a obywatelem. Nieczytelność zasad i najpewniej brak wiedzy są przyczyną wielu szkodliwych nieporozumień.